Zasady dotyczące aplikowania


Malowanie proszkowe w technologii termoutwardzalnej lub termoplastycznej wymaga takich samych czterech etapów:
  1. Przygotowanie obróbki metalu
  2. Przygotowanie wstępnej obróbki metalu
  3. Nakładanie i stapianie/utwardzanie materiału powłokowego
  4. Kontrola końcowa pod kątem akceptowalnego standardu jakości

Jednakże, ze względu na różnice pomiędzy tymi dwoma technologiami i ich specyficzne cechy, występują różnice na etapie nakładania i stapiania/utwardzania materiału powłokowego, w szczególności, a także w ostatecznej grubości powłoki, którą uzyskamy.

Na przykład, ze względu na różnice w wielkości cząstek proszku, powłoka Thermoplastic jako system jednowarstwowy oferuje z reguły większą grubość powłoki: 

  • Optymalna grubość jednowarstwowego systemu Thermoplastic wynosi 200 - 300 μm.
  • Optymalna grubość warstwy podkładu Thermoplastic wynosi 60- 80 μm.
  • Optymalna grubość warstwy powłoki nawierzchniowej Thermoplastic wynosi 60- 80 μm.

Proszki termoutwardzalne to żywice w postaci stałej, które po podgrzaniu topią się, przybierają postać płynną i mogą łączyć się z innymi reaktywnymi substancjami. Po utwardzeniu powłoka termoutwardzalna zachowuje stabilność termiczną, co oznacza, że nie można jej ponownie stopić. Proszki termoplastyczne są natomiast oparte na bardziej elastycznych żywicach, które po podgrzaniu topią się i przybierają postać płynną, ale nie reagują i nie wiążą się. Tworzywo termoplastyczne można ponownie stopić.

Technologia termoutwardzalna

1. Wskazówki dotyczące malowania natryskowego


Pierwsza warstwa: podkład

Aby uzyskać optymalną grubość 60-80 μm, operator reguluje ustawienia w zależności od prędkości linii i posiadanego sprzętu natryskowego (ręczny, automatyczny, liczba pistoletów).

Uwaga: jeżeli pierwsza warstwa jest zbyt gruba (> 100 μm), mogą wystąpić problemy z natryskiwaniem podczas nakładania warstwy nawierzchniowej (odpychanie elektrostatyczne).

Ustawienia

W przypadku urządzeń Corona zalecamy napięcie 60 – 80 kV i wyłączenie ograniczeń intensywności.

Proces

  1. Zacznij od spryskania głównych trudno dostępnych części elementu, który ma być pokryty (takich jak spawy, klatki Faradaya, kąty, itp.), gdzie często zaczyna się korozja. Innymi słowy, zacznij od wszystkich miejsc, w których szybciej może się pojawić korozja z powodu mniejszej grubości farby.
  2. Następnie spryskaj najłatwiej dostępne miejsca.
  3. Na koniec zalecamy ponowne malowanie całej części, trzymając pistolet w odległości 15 – 20 cm, aby ujednolicić grubość i poprawić krycie krawędzi.

Druga warstwa: powłoka nawierzchniowa

Warstwę nawierzchniową natryskuje się natychmiast po stopieniu (lub utwardzeniu) pierwszej warstwy, a następnie chłodzi, bez żadnej wstępnej obróbki ani manipulacji, aby uniknąć zanieczyszczenia. Należy pamiętać o nałożeniu powłoki nawierzchniowej tak szybko, jak to jest tylko możliwe (do czterech godzin).

Uwaga:

Jeżeli proces produkcyjny nie jest prosty, zalecamy podjęcie odpowiednich środków, aby uniknąć zanieczyszczenia pierwszej warstwy (kurz, wilgoć, smary itp.). Przed rozpoczęciem natryskiwania powłoki nawierzchniowej zalecamy zastosowanie niniejszych zasad i/lub sprawdzenie punktów:

  • Nie dotykać części, które będą pokrywane powłoką nawierzchniową
  • Zapewnić dobry styk uziomowy 
  • Zadbać o czystość haków, aby zapewnić dobrą przewodność
  • Grubość pierwszej warstwy powinna być mniejsza niż 100 μm. W zależności od posiadanego sprzętu, operator dostosowuje ustawienia, aby uzyskać wymaganą grubość i położenie powłoki.

Ustawienia

W przypadku urządzeń Corona zalecamy napięcie 35–50 kV* i ograniczenie natężenia do 10 μA*, a także zwiększenie wyrzutu proszku w wyniku związanego z tym spadku wydajności elektrostatycznej.

Nakładanie metalicznej farby nawierzchniowej wymaga testów, aby dokonać oceny.

*Pod warunkiem, że sprzęt pozwala na takie ustawienia.

Proces

  1. Zacznij od spryskania trudnych obszarów części (spawy, klatki Faradaya, kąty, itp.), gdzie często zaczyna się korozja. Innymi słowy, zacznij od wszystkich miejsc, w których szybciej może się pojawić korozja z powodu mniejszej grubości farby.
  2. Następnie spryskaj najłatwiej dostępne miejsca.
  3. Na koniec, aby ujednolicić grubość, zalecamy ponowne malowanie całej części, trzymając pistolet w odległości większej niż 20 cm.
2. Warunki utwardzania
 

Pierwsza warstwa: w przypadku każdego z użytych podkładów należy się odnieść do TDS.

Druga warstwa: końcowa powłoka dwuwarstwowa jest utwardzana zgodnie z zakresem utwardzania warstwy nawierzchniowej wskazanym w TDS. Niedostateczne utwardzenie warstwy nawierzchniowej spowoduje brak elastyczności i pewne problemy z przyczepnością między warstwami.

Farby termoutwardzalne, rozpylanie 2-warstwowe

Farby termoplastyczne / termoutwardzalne, rozpylanie 2-warstwowe

Technologia termoplastyczna

1. Wskazówki dotyczące malowania natryskowego

 

Aby uzyskać optymalną grubość 200 – 300 μm, operator reguluje ustawienia w zależności od prędkości linii i posiadanego sprzętu natryskowego (ręczny, automatyczny, liczba pistoletów).

Ustawienia

W przypadku urządzeń Corona, jeżeli dostępne są ustawienia prądu w amperach i napięcia, zalecamy ustawienie napięcia na 100 kV i natężenia na 5-15 µAmps. W pistoletach Corona z możliwością ustawienia napięcia należy ustawić napięcie na 30-50 kV.

Uwaga:

- jeżeli napięcie jest zbyt niskie lub natężenie zbyt wysokie, grubość warstwy będzie mała, a wydajność proszku może się zmniejszyć. Jeżeli ładunek jest zbyt wysoki, na powłoce mogą pojawić się kratery spowodowane „jonizacją wsteczną”, a w wyniku efektu klatki Faradaya powłoka wewnętrznych narożników i szczelin części z drutu będzie gorsza.

– cząstki w proszku termoplastycznym mają większy rozmiar niż w innych konwencjonalnych farbach proszkowych i dlatego, jeżeli proszek jest podawany z leja samowyładowczego, należy zwiększyć ilość powietrza w strumieniu.

Proces

  1. Zacznij od spryskania głównych trudno dostępnych części elementu, który ma być pokryty (takich jak spawy, klatki Faradaya, kąty, itp.), gdzie często zaczyna się korozja. Innymi słowy, zacznij od wszystkich miejsc, w których szybciej może się pojawić korozja z powodu mniejszej grubości farby.
  2. Następnie spryskaj najłatwiej dostępne miejsca.
  3. Na koniec zalecamy ponowne malowanie całej części, trzymając pistolet w odległości 15 – 20 cm, aby ujednolicić grubość i poprawić krycie krawędzi.
2. Warunki stapiania się

 

CW przypadku każdego z użytych produktów należy się odnieść do TDS. W zależności od rodzaju podłoża metalowego i jego grubości, czas i temperatura nagrzewania mogą się wahać od 160 do 220°C i od 8 do 30 min.

Farby termoplastyczne, rozpylanie 1-warstwowe

Farby termoplastyczne, zanurzanie 1-warstwowe

Podane informacje opierają się na naszej wiedzy na ten temat w momencie publikacji i dotyczą wyłącznie systemów firmy Axalta Coating Systems. Informacje nie stanowią zobowiązania z naszej strony, ani jakiejkolwiek formy gwarancji.